نام
بیت کوین
نام انگلیسی
Bitcoin
نماد
BTC
سال ایجاد
2009
خالق
ساتوشی ناکاموتو
سایت رسمی
لوگو
نمودار
آموزش سریع
آموزش ویدیویی
برای پرداختن به این که بیت کوین چیست ابتدا باید دید که از کجا آمده است. اولین اشاره به محصولی به نام بیت کوین در آگوست ۲۰۰۸ انجام شد، زمانی که دو برنامهنویس به نامهای ساتوشی ناکاموتو و مارتی مالمی دامنه جدیدی را به نام bitcoin.org ثبت کردند. در اکتبر همان سال، ناکاموتو گزارش جامعی تحت عنوان «بیت کوین: سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا» منتشر کرد. در ماههای پیش از آن، ناکاموتو و گروهی از محققان داوطلب، نسخههای مختلفی از این مفهوم را در انجمنها، انجمنها و ایمیل ارائه داده بودند که سرانجام در سال ۲۰۰۸ بود که همه اطلاعات یکپارچه و محصول نهایی شد.
این مقاله اصول بیت کوین به عنوان یک سیستم پرداخت الکترونیکی است را بیان میکند.
سیستمی که ضمن ایجاد بستر معاملات امن و قابل تأیید، نیاز به وجود هر مرجع مرکزی را از بین میبرد. به طور خلاصه، گزارش ناکاموتو شکل جدیدی از پولی را توصیف کرده است. پولی که امکان پرداخت بیاعتماد در وب را فراهم میکنند؛ این بدان معنی است که آنها به حداقل مقدار ارز یا حتیعدم اعتماد طرفین احتیاج دارند.
به عبارت دیگر، این سیستم به دو کاربری که یکدیگر را نمیشناختند یا به یکدیگر اعتماد نداشتند اجازه داد تا تبادل پول را به همان روشی انجام دهند که میتوانند پول نقد پرداخت و دریافت کنند. این سیستم همچنین کاربران را قادر میساخت تا پیامها، معاملات و دادهها را با استفاده از ابزاری به نام رمزگذاری کلید عمومی تأیید کنند و از این طریق دیگر نیازی به افشای هویت آنها برای شرکایی که با آنها معامله میکردند و یا اشخاص ثالث نبود.ناشناس بودن و استفاده از اسم مستعار، بیشتر یک مزیت جانبی بود تا یک ویژگی اصلی و کلیدی.
در ژانویه ۲۰۰۹، اولین معامله بیت کوین بین دو رایانه که یکی متعلق به ناکاموتو و دیگری هال فینی که یک از نخستین علاقهمندان به ارزهای رمزنگاریشده بود، رخ داد. تا به امروز، هیچکس نمیداند که ساتوشی ناکاموتو واقعاً کیست. حتی فردی به نام دوریان ناکاموتو به اشتباه توسط خبرنگار نیوزویک در سال ۲۰۱۴ به عنوان خالق بیت کوین معرفی شده بود.
در مجموع اما به دلیل غیرمتمرکز بودن این پلتفرم، دانستن اینکه ساتوشی ناکاموتو واقعا چه کسی است اهمیت چندانی ندارد.
بیت کوین مانند دلار یا یورو چاپ نمیشود. آنها توسط رایانههای موجود سراسر دنیا با استفاده از نرم افزاری رایگان تولید و به صورت الکترونیکی در برنامههایی به نام کیف پول نگهداری میشوند. کوچکترین واحد بیت کوین ساتوشی نامیده میشود. این واحد صدمیلیونام (۰.۰۰۰۰۰۰۰۱) بیت کوین است. این موضوع، معاملات خردی را ممکن میکرد که توسط پول ارزهای دیجیتال ابتدایی امکانپذیر نبود. پس مفعهوم این که بیت کوین چیست را مختصرا آموختیم.
بیت کوین (که اغلب به اختصار با نماد BTC شناخته میشود) اولین نمونه از آن چیزی است که امروزه آن را ارز دیجیتال مینامیم و یک نوع داراییِ در حال رشد است که هر چند نقاط اشتراک زیادی با ارزهای سنتی دارد ولی به عنوان یک رمز ارز، کاملاً دیجیتال است و تایید فرآیند مالکیت و ایجاد آن مبتنی بر رمزنگاری است.
به طور کلی اصطلاح «بیت کوین» ممکن است دارای دو تعبیر باشد.
1- یکی بیتکوین به عنوان یک توکن که به کلیدهایی اشاره دارد که رابطِ واحد ارز دیجیتالی هستند که کاربران مالکش هستند و آن را معامله میکنند. یک توکن بیتکوین در کیف پول بیتکوین نگهداری میشود که با رشتهای از اعداد و حروف مانند 1A1zP1eP5QGefi2DMPTfTL5SLmv7DivfNa معین میشود. وقتی کسی بخواهد بیت کوین برای شما ارسال کند، میبایست بیت کوین را به آدرس کیف پول عمومی و آدرسی که مختص شماست ارسال کند و شما از طریق کلیدهای خصوصی خود میتوانید به آن دسترسی پیدا کنید.
2- تعبیر دوم بیت کوین چیست؟تعبیر دوم بیت کوین، پروتوکل بیت کوین است. یک دفتر توزیع شده که تعادل و ثبات تمام معاملات توکنها را حفظ میکند. این دفترها پروندههای عظیمی هستند که در هزاران کامپیوتر در سراسر جهان ذخیره میشوند. شبکه اینترنت تمامی معاملات را بر روی این دفترها ثبت می کند و سپس آنها را به سایر دفاتر ثبت شده موجود در شبکه منتشر و مرتبط میکند. هنگامی که تمامی شبکهها تأیید خود را مبنی بر اینکه همگی اطلاعات صحیح را وارد کردند – به خصوص دادههای اضافه شده به تراکنشهایی را که به شبکه امکان ذخیره دادهها را به طور غیرقابل تغییر میدهد – اعلام کنند، در آن صورت است که شبکه تراکنشها را تایید خواهد کرد.
در صورتی که طرفین تمایل به تبادل هزینهها به صورت الکترونیکی را داشته باشند، میتوان از بیتکوین برای پرداخت الکترونیکی هزینهها استفاده کرد. از این نظر مانند دلارهای معمولی، یورو یا یِن است که میتوان با استفاده از دفتر کلهای بانکهای متمرکز نیز به صورت دیجیتالی معامله کرد. برخلاف خدمات پرداختی مانند پی وال یا کارتهای اعتباری، به محض ارسال بیتکوین، معاملهای که بین طرفین صورت گرفته دیگر قابل برگشت نخواهد بود؛ لذا نمیتوان هزینهها را پس گرفت.
همانطور که گفته شد، بیتکوین به سیستم متمرکز بانکداری وابسته نیست. از آنجا که هر گره در شبکه متعلق به یک شخص منفرد است، کل شبکه اینترنت وظیفه دارد صحت و سلامت دفتر را حفظ کند. وقتی بیت کوین یا کسری از بیت کوین را برای شخص دیگری ارسال میکنید، کل شبکه در این معامله شرکت میکند و بر آن نظارت دارد.
پس فهمیدیم که تمرکز زدایی در بیت کوین چیست. این فرآیند که تمرکززدایی نامیده میشود، یکی از مهمترین خصوصیات شبکه بیت کوین است. هیچ موسسهی یکتایی شبکه بیتکوین را کنترل نمیکند. بلکه این پروتکل توسط گروهی از رمزگذاران داوطلب محافظت و توسط یک شبکه باز رایانه اختصاصی در سراسر جهان اجرا میشود.
از آنجا که اعتبارسنج مرکزی در این شبکه وجود ندارد، کاربران نیازی به شناسایی و افشای هویت خود هنگام ارسال بیتکوین برای دیگران ندارند. وقتی فرستندهای معاملهای را شروع میکند، پروتکل تمام معاملات قبلی را بررسی میکند تا تأیید کند که فرستنده، بیت کوین لازم را جهت انجام معامله و همچنین اختیار ارسال آنها را دارد. به عبارت دیگر، کاربران بیت کوین از لحاظ تئوری به صورت نیمه ناشناس فعالیت میکنند و شبکه، به نوبه خود پلیس است و این اطمینان را برای کاربران حاصل میکند که به بازیگران بد نمیتوانند امتیازی بگیرند.
بیت کوین نیز شبه ناشناس است. در عمل، هر کاربر با آدرس کیف پول مختص خود مشخص میشود که میتوان برای ردیابی معاملات از آن استفاده کرد. مجری قانون روشهایی را برای شناسایی کاربران در صورت لزوم در نظر گرفته و توسعه داده است. طبق قانون، بیشتر صرافیها قبل از اجازه خرید یا فروش بیتکوین، بررسی هویت مشتریان خود را انجام میدهند. این بدان معناست که آدرس کیف پول اختصاص داده شده به صرافی، به احتمال زیاد باید به کاربر مشخصی تعلق داشته باشد. با این حال، کیف پول ارزهای رمزنگاریشده فقط به مبادلات یا سایر خدمات آنلاین محدود نمیشوند و ردیابی کیف پول ایجاد شده توسط یک کاربر ناشناس در یک رایانه واحد کاملاً دشوار است. بهعلاوه، هر معاملهای در شبکه کاملاً شفاف است، مسئلهای که دغدغههایی را در برخی حامیان حریم خصوصی و امنیت ایجاد میکند. در نهایت، هر چند ردیابی یک معامله بیتکوین برای یک شخص خاص دشوار است، ولی ناممکن نیست؛ و هر گزارهای در مورد «ناشناس بودن» تمام و عیار در بیت کوین نادرست است.
از آنجا که شبکه اینترنت بسیار شفاف است، فرایند پیشبرد معامله خاص برای همه کاربران قابل مشاهده است. پس از آن که معاملهای تایید شود، دیگر قابل برگشت نخواهد بود. این بدان معناست که هرگونه معامله در شبکه بیتکوین قابل دستکاری نیست و این باعث میشود تا از هک شدن مصون بماند. بیشتر هکهای بیت کوین در سطح کیف پول اتفاق میافتد، یعنی هکرها به جای اینکه بتوانند بر پروتکل بیت کوین اثر بگذارند، کلید انبارهای بیت کوین را میدزدند.
ارزوال با شعار امنیت، پا به عرضه ارزهای دیجیتال گذاشته است.
ویژگی دیگر بیت کوین که آن را بینیاز از وجود بانکهای مرکزی میکند این است که عرضه آن به شدت توسط الگوریتم تولیدش کنترل میشود. با استفاده از ارزهای فیات (دلار، یورو، ین و غیره)، بانکهای مرکزی میتوانند هر تعداد واحد ارز را که میخواهند صادر کنند و میتوانند ارزش یک ارز را نسبت به دیگر ارزها دستکاری کنند. این دستکاریها میتوانند موجب ضرر و زیان دارندگان این ارزها شوند، به ویژه شهروندانی که گزینههای کمی در سبد داراییشان دارند.
با استفاده از بیت کوین، هر ساعت تعداد ناچیزی کوین جدید تولید میشود و تا رسیدن به حداکثر ۲۱ میلیون سکه، این کار با سرعت کمتری ادامه مییابد. این امر باعث جذابیت بیت کوین به عنوان یک دارایی میشود چرا که از لحاظ تئوری، اگر تقاضا رشد کند و عرضه همان مقدار ثابت باقی بماند، ارزش افزایش مییابد.
تقریباً هر چهار سال یک بار، مقدار بیتکوینی که استخراج کنندگان میتوانند در شبکه کسب کنند به نصف کاهش مییابد و در مقابل به طور بالقوه قیمت دارایی را افزایش میدهد. چنین رویدادی نصف شدن بیتکوین نامیده میشود (آخرین مورد در ماه مِی سال ۲۰۲۰ اتفاق افتاد.)
نصف شدن پاداش ماین و استخراج بیت کوین یا هاوینگ رویدادی است که در آن میزان بیت کوین های جدید ایجاد شده، نصف میشود. این اتفاق تقریبا هر چهار سال یک بار رخ میدهد.
بیت کوین مانند دلار یا یورو چاپ نمیشود. آنها توسط رایانههای موجود سراسر دنیا با استفاده از نرم افزاری رایگان تولید و به صورت الکترونیکی در برنامههایی به نام کیف پول نگهداری میشوند. کوچکترین واحد بیت کوین ساتوشی نامیده میشود. این واحد صدمیلیونام (۰.۰۰۰۰۰۰۰۱) بیت کوین است. این موضوع، معاملات خردی را ممکن میکرد که توسط پول ارزهای دیجیتال ابتدایی امکانپذیر نبود.
نصف شدن پاداش ماین و استخراج بیت کوین یا هاوینگ رویدادی است که در آن میزان بیت کوین های جدید ایجاد شده، نصف میشود. این اتفاق تقریبا هر چهار سال یک بار رخ میدهد.