استیکینگ چیست؟ Staking ارز دیجیتال
استیکینگ در زمینه ارز دیجیتال به زمانی گفته می‌شود که یک فرد ارزهای دیجیتال خود را برای مدت زمانی مشخص در کیف پول دیجیتال خود نگه می‌دارد تا از امنیت و عملکرد بلاکچین پشتیبانی کند. میزان سود حاصل از استیکینگ به شرایط بازار و مدت زمان نگه‌داشتن ارز دیجیتال بستگی دارد.
استیکینگ ارز دیجیتال، روش جایگزین سرمایه‌گذاران برای کسب درآمد بیشتر از سود ارزهایشان است. این روش با استفاده از اثبات سهام (PoS) و روش‌های وکالت دادن، به دست آمده است.
برای فهم بهتر استیکینگ ارز دیجیتال، سرمایه‌گذاران باید اول بفهمند استیکینگ چیست، چطور کار می‌کند، تفاوت‌های میان الگوریتم‌ها چگونه است و دلیل این تفاوت چیست؟
استیکینگ چیست؟ | توضیحی مفصل
استیکینگ ارز دیجیتال ابزاری است برای اطمینان از معتبر بودن تراکنش‌ها در بلاکچین. اگر کسی ارز بیشتری در حساب بلاکچین خود نگه دارد، احتمال این که بتواند در پروسه اعتبارسنجی ارزهای دیجیتال شرکت کند، افزایش می‌یابد. اعتبارسنج‌ها اغلب به صورت تصادفی انتخاب می‌کنند اما دارندگان ارز دیجیتال ممکن است تحت تأثیر برخی سناریوهای آن‌ها قرار بگیرند.
استیکینگ ارز دیجیتال چطور کار می‌کند؟
استیکینگ درست مثل سپرده ثابت است که هرچه سرمایه‌گذاری‌تان طولانی‌تر و بیشتر باشد، سود بیشتر در طولانی مدت خواهید کرد. استیکینگ در هر نوع ارز دیجیتالی، متفاوت عمل می‌کند ولی مفهوم آن مشابه است. افراد باید یک گره اصلی روی ارزهای استیکینگشان برای اثبات سیستم استیکینگ (PoS) قرار بدهند.
وکالت دادن رأی‌گیری، متفاوت است!
استیکینگ همچنین دارای ویژگی وکالت دادن است که می‌توانید به دیگران این اجازه را بدهید تا به جای شما رأی بدهند.آن‌ها حتی می‌توانند با اجازه دادن به شخص سوم برای اعمال سیستم استیکینگ، ارز دریافت کنند. انجام این کار، هنگام پول دادن به مشتری برای رأی، قدرت اعتبار بیشتری خواهند داشت.
PoW و PoS چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند؟
الگوریتم اثبات کار (PoW) شناخته‌شده‌ترین تکنولوژی بلاکچین در صنعت است. بزرگ‌ترین صادرکنندگان بیت کوین، منظورمان اتریوم و بیت کوین است، از آن استفاده می‌کنند. با این حال، هردوی این‌ها برنامه‌هایی دارند تا روششان را به روش اثبات سهام (PoS) به عنوان استراتژی طولانی مدت، تغییر دهند. این تغییر روی دارندگان ارز دیجیتال و تأمین‌کنندگانشان تأثیر خواهد داشت.
الگوریتم PoW چیست؟
الگوریتم PoW در سال 1993 توسط سینتیا دورک و مونی نائور ساخته شد. با این حال، مارکوس یاکوبسن بود که این اصطلاح را در سال 1999 ایجاد کرد. بیت کوین مشهورترین ارز PoW محسوب می‌شود. وقتی بیت کوین خریداری می‌شود، تراکنش‌ها در استخر حافظه یا ممپول گروه‌بندی می‌شوند. هر 10 دقیقه یک گزارش ممپول منتشر می‌شود. فروش‌های ممپول به اعتبارسنجی نیاز دارد. ماینرهای ارز این تراکنش‌ها را در پروسه‌ای شناخته شده به نام استخراج انجام می‌دهند.
تأیید صحت و سقم در PoW
کاربر درخواست‌کننده، به ماینرها اطلاعات تراکنش برای بررسی را می‌دهد. مسئله این است که ماینرها تراکنش بلوک بعدی را دارند اما از دید عموم پنهان است. مرجع ارزش هش برای ایجاد بلوک جدید، مورد نیاز است.
پیدا کردن هش به کاربران نیاز دارد تا شماره‌های تراکنش را برای نشان دادن قدرت، وارد کنند. بعد از این کار، ماینرها مقداری بیت کوین به دست می‌آورند. پروسه، کاملاً رقابتی است. ماینرهایی که ثابت‌قدم باشند باقی را شکست می‌دهند چرا که می‌توانند از مهارت‌های ریاضی و تحلیلی خود استفاده کنند. هنگامی‌که شماره هش پیدا شد، برای اعتبارسنجی و ایجاد بلوک جدید در طول پروسه بعد از ممپول، اعلام می‌شود.
امنیت PoW
PoW روشی است، ایمن. این ادعا به دلیل ماهیت اثبات کار، امکان‌پذیر است. اگر هکری بخواهد با حمله DDos بیش از 50 درصد شبکه را از آن خود کند، درواقع باید چیزی بیشتر از آنچه نیاز دارد تا بر سیستم غلبه داشته باشد، هزینه کند. به همین خاطر ارزهای دیجیتالی که از PoW استفاده می‌کنند ایمن‌تر از آن‌هایی است که از آن استفاده نمی‌کنند.
هزینه مدیریت PoW
واقعیت این است که حفظ این نوع امنیت، بسیار هزینه‌بر است. افزایش قدرت گره‌ها برق بیشتری مصرف می‌کند. برای مثال، پول برق ناشی از استخراج بیت کوین و به‌کارگیری PoW در ایسلند به مراتب بیشتر از پول برق در سرتاسر جهان خواهد بود. علاوه بر این، ارزهای دیجیتال روی سیستم فیات کار می‌کنند، یعنی این که تأثیر آن‌ها روی محیط‌زیست باعث جلب توجه منفی رسانه‌ها می‌شود.
الگوریتم PoS چیست؟
الگوریتم اثبات سهام (PoS) با PoW فرق می‌کند. مجموعه‌ای از گره‌ها برای درگیر کردن ارزهای دیجیتال در طور پروسه اعتبارسنجی لازم است. هرچه میزان سهم و مدت زمان طولانی‌تر باشد، نشان‌دهنده شانس بیشتر برای تأیید تراکنش است. ارزها در حال حاضر هم با استفاده از PoS ایجاد شده‌اند، پس استخراج کردن در این محیط وجود ندارد. این مفهوم به این معناست که هزینه‌های برق و نگه‌داری به خوبی کاهش یابد. در PoS، پروسه اعتبارسنجی تراکنش‌ها را جعل می‌نامند.
اعتبارسنجی PoS چقدر متفاوت است؟
پروسه اعتبارسنجی نیز حذف شده است که در این صورت مقیاس‌پذیری و مشارکت برای خریداران و سرمایه‌گذاران، ساده‌تر خواهد شد. PoS همچنین نوع دیگری از تکنولوژی را به نام «خرد کردن» معرفی می‌کند تا با استفاده از آن پارتیشن‌ها را در پایگاه داده روی سرویس جداگانه‌ای برای یکنواختی و سرعت بیشتر ذخیره کند.در زمینه تکنولوژی بلاکچین، خرد کردن به مجموعه‌ای از بیت‌های افقی داده گفته می‌شود که روی شبکه‌ای از گره‌های گروهی ذخیره شده‌اند. گره‌ها قادر به مشاهده کل سیستم نیستند به این معنا که نمی‌توانند با الگوریتم PoW کار کنند. و این باعث می‌شود ایجاد استیکرهای جداگانه برای پروسه خرد کردن تعریف شده، ضروری باشد.
کدام بهتر است؟ PoS یا PoW؟
بعد از کشف تفاوت میان PoS و PoW به طور جداگانه، سرمایه‌گذاران می‌توانند بهتر تفاوت‌ها را در یک مقایسه، متوجه بشوند. PoW تکنولوژی‌ای قدیمی اما قابل‌اعتماد است. حتی اگر جمعیت بزرگ‌تری معتقد باشند که ارزهای دیجیتال امن نیستند، انجام یک حمله DDos روی تکنولوژی‌های بلاکچینی که از الگوریتم PoW استفاده کرده‌اند، غیرممکن است.
دوباره به هزینه برق برمی‌گردیم!
هزینه برق است که درنهایت باعث سقوط PoW می‌شود. چنین چیزی منجر به جلب توجه منفی رسانه‌ها و کاهش تعداد تراکنش‌ها در طولانی مدت می‌شود. و نگرانی‌های عموم مردم، زیاد می‌شود. به هر حال، ارزهای دیجیتالی که برق بیشتری نسبت به کل ملتشان مصرف می‌کنند، درنهایت باعث زیان خواهند شد. حتی چین هم دست از عملیات PoW کشید.
مقیاس‌پذیری و اتوماسیون نقش مهمی دارند!
تکنولوژی PoS جدید، راه‌حلی مدرن‌تر برای محیط امروز مصرف‌کننده و دنیای فناوری اطلاعات به شمار می‌رود. این الگوریتم به مراتب مقیاس‌پذیرتر و قابل پیش‌بینیتر است و درنتیجه منجر به تولید تراکنش بیشتری هم خواهد شد. توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران با ورود ارزهای دیجیتال جدید مبتنی بر این روش، دارند پا در این مسیر می‌گذارند.
غیرمتمرکز بودن باعث ایجاد ناامنی در PoS خواهد شد!
متأسفانه، PoW به دلیل غیرمتمرکز بودن، ایمنی کمتری دارد. ممکن است کسی اکثر ارزهای این شبکه را بخرد به این معنی که منتخب استیکرها شناخته شود. چنین چیزی او را در موقعیت منحصربه‌فردی قرار می‌دهد تا تراکنش‌های نامعتبر را در هنگام حمله، تأیید کند.
خوشبختانه، با ربوده شدن ارزهای اضافی توسط افراد، قیمت‌ها افزایش می‌یابد و چنین چیزی باعث می‌شود تا حمله کردن به مراتب گران‌تر شود. اعتبارسنجی معاملات اشتباه به عنوان طغیان شناخته می‌شود. اتریوم با شناسایی استیکرهای یاغی و ضبط ارزهای آن‌ها، پاسخ هرگونه حمله را می‌دهد. درنهایت، می‌تواند حضور آن‌ها را به طور کامل ممنوع کند.
استیکینگ ارز دیجیتال برای سرمایه‌گذاران، سودمند است!
سرمایه‌گذاران به عنوان منبع اصلی درآمدی، همگی به استیکینگ روی آورده‌اند. درحالی‌که استیکینگ با استخراج کردن فرق می‌کند، این روزها در میان دارندگان ارز دیجیتال به یک ترند تبدیل شده است. استیکینگ در مدل‌های سنتی سرمایه‌گذاری بی‌نظیر است چرا که سرمایه‌گذاران سالانه سود سهام خود را دریافت می‌کنند.
یک خرید هوشمند و سودآور
ارز دیجیتال به دلیل تعداد هش پنهان و الگوریتم‌هایی که هوشمندانه هکرها را شناسایی می‌کند و می‌تواند دسترسی آن‌ها را به طور کامل قطع کند، از امنیت عمومی بیشتری برخوردار است. این یک منبع درآمدی عالی منفعل برای افرادی که نمی‌خواهند درگیر نوسانات بازار ارزهای دیجیتال قرار بگیرند، به حساب می‌آید.
بهتر از معامله روزانه!
استیکینگ ارز دیجیتال روشی مطلوب برای معاملات روزانه است چرا که پروسه استیکینگ، نوساناتی که تطابقی نداشته باشد را کاهش می‌دهد. همچنین رقابت جدیدی با ورود شرکت‌های ارزهای دیجیتال جدید در بازار از طریق چند بلاکچین، ایجاد می‌کند.
با بهبود اوضاع ارزهای دیجیتال، سرمایه‌گذاران و خریدهای بیشتری وارد بازار خواهند شد به طور خاص در کشورهایی که تورم فوق‌العاده رایج است. برای برخی مردم، بهترین سرمایه‌گذاری‌ای که می‌توانند انجام دهند، روی ارزهای دیجیتال و تکنولوژی‌های موجود در آن است.
پیشرفت‌هایی به روزانه و سالانه دارد انجام می‌شود و سرمایه‌گذاران ثروتمندی که دارای مهارت‌های تحلیلی و دانش قوی از فضای ارزهای دیجیتال هستند به لحاظ مالی بهتر از دیگر افراد، عمل می‌کنند.فرصت‌های موجود در ارزهای دیجیتال که برای کاربران فراهم شده است را از دست ندهید.
